Prolog

- Anabell! Słyszysz mnie? Ja cię tu nie zostawię!

Krzyczał ściskając rękę nieprzytomnej dziewczyny. Nie mógł uwierzyć, że lekarze nie są w stanie nic zrobić. Leżała w śpiączce już piąty miesiąc i nie było żadnych oznak życia. Czarnowłosy chłopak wyszedł z sali szpitalnej i przywalił pięścią w ścianę. Usłyszał tylko "niech się pan uspokoi" i wyszedł z budynku. Zadzwonił do menagera, że potrzebuje więcej przerwy i pojechał do domu.

- Ana, coś kiedyś tu schowała dla mnie.

Przypomniał sobie i skierował się do jej pokoju. Na łóżku leżał gruby zeszyt, który bez wątpienia był pamiętnikiem dziewczyny. Chwycił go w drżące ręce i niepewnie otworzył na pierwszej stronie.

Session

Przykro mi, że poprzednia notka jak i wcześniejsze nie zachęciły Was do komentowania. Czasem mam wrażenie, że nikt tego nie czyta a jedynie zagląda na stronę, by później się z niej ewakuować. Powracając do tematu posta "session", wczoraj z moją bliską kumpelą wybrałyśmy się porobić zdjęcia. Wybrałyśmy dość specyficzne miejsce na sesję, ponieważ był to grób Trębickich czy Kaplica, jak kto woli. Jednak uważam, że jest to miejsce warte zobaczenia dlatego poniżej możecie zobaczyć sobie zdjęcia. Co prawda jestem początkującym fotografem, ale to jest to co lubię robić i mnie odpręża. Nigdy jakoś nie miałam czasu, żeby się tym zająć, a teraz nie dość że w moim napiętym grafiku znalazły się luki to jeszcze mam z kim robić te zdjęcia. Zapraszam do oglądania i komentowania.

Hello it's me

Coś długo nie pisałam ostatnio żadnego posta i dlatego na początku przepraszam. Za chwilę wezmę się za nadrabianie zaległości na innych blogach i oczywiście komentowanie, do którego Was też zapraszam ;). Mogę się już pochwalić, że w ubiegły tydzień zaliczyłam z wynikiem pozytywnym kurs na wychowawcę wypoczynku, z czego jestem bardzo dumna ^^. Ponadto zdecydowałam się, że będę kontynuowała pisanie mojej książki którą zaczęłam szmat czasu temu. Myślałam też nad wydaniem własnego tomiku wierszy, ale to w przyszłości. Teraz chciałabym się skupić na najważniejszych rzeczach:

• MATURA, która zbliża się WIELKIMI krokami

An animal

Nie umiem ogarnąć czemu nic nie piszecie/komentujecie no ale okay. Trochę mi przykro z tego powodu, ale no cóż nie będę się już przejmować.

Z OGROMNĄ radością przedstawiam Wam Napoleona - mojego trzy-miesięcznego króliczka.

Old one

Z serii spod sterty, kiedyś napisałam pracę o tym czym jest talent, chcę się nią z Wami podzielić, część a właściwie większość z nich jest jak najbardziej aktualna. Zapraszam do czytania ^^ No i przepraszam, ponieważ notka miała się pojawić wczoraj, ale mój internet na to nie pozwolił.

More than 1000 views

Naprawdę ten widok potrafi sprawić, że na twarzy pojawia się uśmiech, tak jak teraz na mojej. Także pragnę podziękować wszystkim zaglądającym na mojego bloga - tym komentującym i tym nie komentującym. Dziękuję również za tak cudowną liczbę obserwatorów - aż 4 ^^ Mam nadzieję, że będzie Was więcej :).

Typowy pościk pokaże się za kilka godzin, Buziaczki xx

Niezdara

Strangers

Tak jak powiedziałam, kiedy zlatuje na mnie wena po prostu muszę coś napisać. Ostatnio wzięło mnie na przemyślenia o nieznajomych. Powiedzmy, że kilka lat temu rozpoczęłam takie małe doświadczenie i co ciekawe dalej je ciągnę. Chciałabym się dzisiaj skupić na "znajomych", których poznajemy przez internet. Czasem przypadkiem, a czasem sami wręcz ich poszukujemy na różnych portalach społecznościowych czy przeznaczonych do tego aplikacjach. Piszemy, dzwonimy i ba! nawet wysyłamy zdjęcia. O co chodzi w moim doświadczeniu? Powiem szczerze, że chce się o czymś przekonać, coś sprawdzić i czegoś dowieść. Moja przygoda z internetowymi znajomymi rozpoczęła się jakoś 3 lata temu. Z czystej ciekawości założyłam gadu-gadu i pisałam naprawdę z ludźmi z całego świata. Korzystałam też z 6obcy.pl czy omegle.com. Nie mówię, że było tak jak na poniższym zdjęciu.