sobota, 30 kwietnia 2016

Real me


Każdy z nas często zastanawia się nad swoim życiem i nad tym co z nim jest nie tak. Dzisiaj i ja miałam taką nostalgiczną chwilę. Siedziałam i uparcie próbowałam dojść do tego co robię źle. Jednak po jakimś czasie zrozumiałam jedno: Dlaczego myśleć o tym co zrobiłam źle, skoro mogę pomyśleć o tym co zrobiłam dobrze i jak to kontynuować? Nie wiem, czy znacie coś takiego jak test osobowości (tak btw polecam zrobić) ja nie znałam do tej pory. Coś tam słyszałam o poznaniu "prawdziwego ja" ale nie przywiązywałam się do tego i myślałam sobie "To bez sensu". Ale dzisiaj pomyślałam "Czemu nie" i wiecie co? Poświęciłam kilka minut żeby zrobić ten test. O dziwo naprawdę wiele rzeczy się zgadzało, co mnie strasznie zdziwiło. Jestem typem indywidualistki, ale czemu by nie zostać gospodarzem? Kurcze, walnęłam z grubej rury ale Wy przecież wciąż nie wiecie o co chodzi:




Indywidualista to natchniony twórca żyjący emocjami, poszukujący sposobów wyrażenia siebie, równocześnie  chcąc pozostać w ukryciu. Ze wszystkich typów osobowości posiada najbardziej artystyczny temperament. W codziennym życiu kieruje się sztuką i estetyką, mając nadzieję, że przez to dowie się, co w jego życiu jest najważniejsze. Indywidualista jest w triadzie uczuć, w swoich postawach pełnych indywidualizmu, introwersji i egocentryzmu – często samoudręczenia i nienawiści skierowanej do własnej osoby – wyraża w pełni subiektywność świata uczuć. Jest marzycielem pełnym samokrytycyzmu, kierującym się silnymi emocjami. Stara się przekroczyć granice własnej osobowości, znajdując w tym natchnienie dla działań twórczych. Zawsze poszukuje tego co niezwykłe i niepospolite.


Twoje najlepsze cechy: Indywidualista jest osobą posiadająca niezwykłą wrażliwość, samoświadomość, zdolną do introspekcji i pełnego zaangażowania w poszukiwaniu własnego „ja”. Jest pełen natchnienia, wrażliwy, delikatny, taktowny i współczujący. Indywidualista ma ironiczny dystans do samego siebie i świata, potrafi być bezpośredni, wylewny, otwarty i wyrozumiały, a jednocześnie wrażliwy i emocjonalnie bardzo silny. Działa pod wpływem intuicji i uczuć, choć wiele czasu poświęca na rozważania na temat otaczającego go świata. Jest mocno przywiązany do tradycji, przejawia umiłowanie do historii i analizy przebiegu procesów historycznych.
Cechy przeciętne: Indywidualista ma artystyczne i romantyczne podejście do życia. Pragnie tworzyć piękno i przedłużać własne osobiste wrażenia. Charakteryzuje się ciągłym poszukiwaniem wyidealizowanego partnera, jest skłonny do koloryzowania rzeczywistości i fantazjowania. Bywa kapryśny i humorzasty, a jednocześnie lubi brylować w towarzystwie, choć sam stale czuje się niedocenionym outsiderem. Jest nadmiernie zaabsorbowany własną osobą, nadwrażliwy, nieśmiały i skrępowany. Bywa mocno nieprofesjonalny, nieskuteczny i niepraktyczny, oczekując, że jego problemy rozwiążą inni. Egocentryczny romantyk unikający ludzi i problemów, unika też podejmowania ważnych decyzji.
Cechy, które mogą negatywnie wpływać na Twoje postępowanie i odbiór przez innych: Indywidualista bywa osobą pesymistyczną, przygnębioną, złą na siebie i zrażoną do innych, szczególnie w konfrontacji z niespełnionymi marzeniami. Bywa cierpiący emocjonalnie, zablokowany i sparaliżowany. Zadręcza się niską samooceną i samokrytyką. Wszystko co dotyczy jego osoby jest pretekstem do samoumartwienia. W przypadku niepowodzeń nie potrafi działać konstruktywnie, jest skłonny do rozpaczy i samo destrukcji.
Główne motywacje: potrzeba bycia „sobą”, chęć wyrażenia siebie w jakiejś formie artystycznej, potrzeba zamknięcia się w sobie w celu ochrony własnych uczuć. 
Stosunek do życia: Indywidualista stara się otaczający świat zmniejszyć do takich rozmiarów, aby łatwo go było ogarnąć. Rzeczywistość, to niezmiernie groźny przeciwnik, z którym należy się zmierzyć. Jest ostrożny, gdyż świat może stanowić zagrożenie dla jego ego. 
Rozwiązywanie problemów: Indywidualista w obliczu problemów przyjmuje postawę wycofania. Jest nadopiekuńczy w stosunku do samego siebie. Stara się samodzielnie poszukiwać sposobów na życie. Sprawia wrażenie człowieka pewnego siebie, lecz czasem nie dostrzega najważniejszych problemów.

Stawanie się Budowniczym...
Indywidualista staje się Budowniczym, jeśli przestaje skupiać całą swoją uwagę na sobie. Dokonując tego wysiłku ma możność konstruktywnego wykorzystania swojej twórczej energii. Uparte dążenie do oryginalności pozwala Indywidualiście kwestionować schematy i zastępować je owocami swojej wyobraźni oraz intuicyjnej wiedzy. Zawsze można od niego oczekiwać twórczych i unikalnych rozwiązań oraz nowych pomysłów.
Dzięki wytrwałości rozwija w sobie samodyscyplinę i siłę wewnętrzną. Umiejętność uogólniania informacji oraz udoskonalanie pomysłów są jego największymi atutami. Dzięki zrozumieniu, jak jałowe jest ciągłe dogadzanie sobie, uwalnia własną pomysłowość i giętkość, niezbędną do praktycznego urzeczywistnienia idei. Kierując uwagę na pomoc i służbę innym zyskuje pozytywne nastawienie do siebie, ludzi i życia.
Indywidualista jest wrażliwy na cudze troski, co czyni go oddanym przyjacielem, który przedkłada pomaganie w bólu i cierpieniu nad własne interesy. Nieustannie dba o rozwój wrażliwości ludzkich uczuć i panując nad potrzebą zrozumienia przez innych, buduje trwałe związki przyjaźni. Obdarzony licznymi talentami i zainteresowaniami, uczy się w twórczy sposób wykorzystywać je dla dobra ludzi. Czyni go to wielkim optymistą, a jego radość życia, entuzjastyczne podejście do siebie i świata, stale się rozwija.
A oto Klucz do osobowej przemiany Indywidualisty. Złotą zasadą jego życia powinno być obdarzanie ludzi taką uwagą i troską, jaką sam chciałby otrzymać. Wypaczona motywacja każe mu wymuszać zaspokajanie własnych potrzeb, uwagę i zrozumienie. Jednak naprawdę powinien użyć swojej zdolności rozumienia w pracy dla dobra świata.
Indywidualista ulega złudzeniu, że skupiając się na sobie osiągnie szczęście. A szczęście przyjdzie do niego dzięki szczeremu, bezinteresownemu i trwałemu oddaniu innym.

Czemu by nie spróbować trochę się zmienić? Może czas aby rzucić to wszystko, przestać się zastanawiać co by było gdyby? Może czas by poznać prawdziwą siebie? To nie jest zły pomysł, moja mama wiele razy mi mówiła: "Bądź sobą", a ja wiele razy odpowiadałam: "Jestem sobą w 100 procentach". A co jak nie miałam racji? Wtedy jeszcze nie wiedziałam wielu rzeczy, które wiem dzisiaj. Teraz widzę sens słów, które mówiła mi mama, teraz wiem o co jej chodziło gdy wciąż powtarzała te słowa BĄDŹ SOBĄ. Wiem, że w opisie o mnie mam napisane, żeby nie wstydzić się być sobą i mówię to każdemu, ale czy mówiłam to sobie? Myślę, że właśnie o tym zapomniałam. Wiem, że to co teraz powiem jest powtarzane często, ale słuchajcie się mam bo mają dużo racji nawet wtedy gdy tego nie rozumiemy.

Niezdara

9 komentarzy:

  1. Budowanie siebie polega zarówno na doskonaleniu zalet jak i korygowaniu błędów. Wiadomo, które z tych czynności jest prostsze, ale przecież droga do doskonałości nigdy nie była prosta.
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję :) W końcu "Droga do sukcesu zawsze jest w budowie"

      Usuń
  2. "Bądź sobą"- mama miała rację :D Nikt przecież nie jest tak dobry w byciu Tobą, jak Ty sama :) Pewnie się powtarzam, no ale lepiej powtarzać prawdę, niż kłamstwo, prawda? ;) Co do osobowości, to bardzo ciekawy przykład. Wydaję mi się że coraz rzadziej spotykany. Czyni Cię to więc W-Y-J-Ą-T-K-O-W-Ą, żebyś przypadkiem sobie nie myślała "ale jestem dziwna" :)
    Nie przestawaj pisać, pod żadnym pozorem. Jest coś takiego, co zachęca do coraz głębszego poznawania Ciebie.
    Pozdrowienia dla Wyjątkowej Niezdary ;P

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jestem dziwna, ale to czyni mnie Wyjątkową tak jak napisałeś ;P. Nie przestanę pisać, ten blog jest częścią mojego życia więc dlaczego miałabym z niego rezygnować? To właśnie dzięki niemu się zmieniam. Jak spojrzałam na posty, które pisałam kilka miesięcy temu a teraz, to widzę sporą zmianę - to dobrze :). Dziękuję za pozdrowienia i również pozdrawiam :)

      Usuń
    2. "Wszystko się zmienia, coś jest a później tego nie ma" :) Zmiany na lepsze, zawsze są w cenie. Jesteś dziwna, taa akurat :P Może dla siebie :P Ja już napisałem słowo, którym bym Cię określił :) Wyjątkowa, dokładnie tak jak myślisz.
      Dziękuję, pozdrawiam jeszcze mocniej c:

      Usuń
  3. Bycie sobą to naprawdę ciężkie zadanie, ponieważ nigdy nie wiemy, czy jesteśmy sobą, bo tacy jesteśmy, czy po prostu chcemy tacy być- wyidealizowani.
    To droga żmudna, bolesna, aby poznać PRAWDZIWE JA, bo przecież całe życie poznajemy samego siebie, lecz jedno jest pewne- każdy z nas jest wyjątkowy. Każdy z nas m swoje usposobienie i osobowość- to my. Prawdziwi. Nie przestawajmy, róbmy, co powinniśmy robić, róbmy to, co chcemy, a będziemy wiedzieć, że to na pewno MY.
    Pozdrawiam baaardzoo gorąco! ♥
    lipcowaja.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  4. Być sobą, nikogo nie udawać to mój priorytet :) Pozdrawiam!

    lublins.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  5. każdy powinien być sobą. Nie możemy udawać kogoś kim nie jesteśmy :) Mądrze napisany post :* Pozdrawiamy https://agssymi.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  6. Aż za dużo do mnie pasuję, chyba zrobię ten test. Chociaż może kiedyś na jakiś zajęciach już był. Świetnie zajęłaś się tematem, ze wszystkich stron zilustrowałaś wątki. Dobra robota i bardzo interesujący oraz prowadzący do refleksji tekst. A i dziękuję Ci za tak serdeczny komentarz u mnie.

    OdpowiedzUsuń